Grondgebruik en grondsoort in Akkrum

  Bron:  (Uytland, g.j)

Op de kaarten in de atlas kun je duidelijk zien dat Akkrum op de overgang ligt van twee verschillende grondsoorten. Aan de Noordkant ligt het noordelijk zeeklei gebied en in het zuiden en zuidwesten wordt Akkrum omsloten door het veengebied.

Veen: De vorming van veen in het Holoceen begon vaak in beekdalen met in de ondergrond keileem. Keileem is een taaie en ondoordringbare laag voor water. Door het smelten en groeien van het ijs in tijdens de laatste ijstijd werd keileem opgestuwd waardoor het zich dicht aan het aardoppervlak bevond. Het water kon niet in de grond zakken, en ook niet weggevoerd worden omdat de afwatering slecht was. Het water bleef hierdoor in de beekdalen liggen. Na lange tijd kwam er dood plantenmateriaal in terecht van planten die in de omgeving groeiden. Het water is zuur omdat er tijdens het rottingsproces van planten humuszuren vrij komen. De werking van schimmels en bacteriën verloopt zeer langzaam in een zure en zuurstofloze omgeving. Voor het rottingsproces hebben de bacteriën zuurstof nodig, maar dat was afwezig.

Noordelijk zeeklei:  Het duidt er eerder op dat akkrum toch echt op een terp gebouwd is. De naam van de kerk is namelijk een toponiem. Terpstertjerk betekend: kerk op de terp. Terpen werden aangelegd in de tijd dat er in Nederland geen dijken waren en de overstromingskans op vele plekken in Nederland heel erg groot was. Een terp is een opgeworpen gebied dat een veilig onderkomen biedt voor de mensen die er wonen als er hoog water dreigt.

  Bron: (Alterra, 2001)

Ook is een terp meestal te herkennen aan een kerk die erop gebouwd werden. De kerk had meestal als enige een zoetwater bron ter beschikking die vrij bleef van het zoute water uit de zee. Het ontstaan van een terpsdorp verliep in drie fasen van terp bebuwing. dit is op onderstaande afbeelding goed te zien. vanuit twee huisterpen vind er groei naar het midden plaats waardoor er uiteindelijk een dopsterp ontstaat.

Bron: (Corporaal, g.j.)

De groei van twee huisterpen naar een dorpsterp was  vroeger ook in Akkrum het geval. totdat er een gedeelte afgegraven werd omdat het materiaal zeer vruchtbaar was en dus goed bruikbaar in de landbouw.

Bron: (Dokkum, g.j)

in Akkrum kan de grondsoort tegenwoordig niet meer zo zeer afgeleid worden door zichtbare hoogte verschillen in het landschap maar door de naamgeving in het dorp. de kerk heeft de naam "Terpstertjerke" wat dus kerk op een terp betekend.

Grondgebruik: voor zowel vroeger als nu is het grondgebruik in wezen niet veranderd. Doordat het een klei op veen gebied is en de grond meestal drassig en te nat is voor akkerbouw, wordt het veel gebruikt voor de veeteelt. Er liggen grote graspartijen waar de boeren het vee laten grazen.

 (Boeren bedrijven vroeger en nu, g.j.)